Spoken Latin: What does “In Aliud Tempus Differre” mean?

The last few days I have been read­ing Cicero’s philo­soph­i­cal work on old age (De Senec­tute), which, along with De Amici­tia, is my favorite work of Cicero. The sub­ject remains as rel­e­vant today as 2000 years ago. In this video, I will be treat­ing an expres­sion I came upon in my read­ing: in ali­ud tem­pus dif­ferre. I talk about what it means, and how it is used.

Video in Latin

Latin audio

Lis­ten to the audio of this episode here on Latinitium.com or in your pod­cast app.

Latin text

Sal­vete, sodales! 

Mihi nomen est Daniel et hodie tractabimus locu­tionem utilis­si­mam et hoc saepe dico quia mul­tae locu­tiones sunt utilis­si­mae. Haec vero for­t­asse util­ior est, saltem quibus­dam hominibus,quorum in numero inter­dum numeror, proh dolor. Agi­tur de locu­tione quae est “in ali­ud tem­pus differre.”

Hoc sig­ni­fi­cat plus minusve aliq­uid non nunc facere sed dif­ferre, id est facere alio tem­pore; velut, si hodie non libet cor­pus exercere, id in cras­tinum diem dif­fer­imus. Deinde cras in ter­tium diem et dein­ceps in quar­tum dif­fer­imus. Sic fit. Hoc est in ali­ud tem­pus dif­ferre.

In hanc locu­tionem inci­di abhinc pau­cos dies cum forte leg­erem Cicero­nis opus quod scrip­sit de senec­tute. In prae­fa­tione, vel potius in pri­mo capite ejus operis haec locu­tio inven­i­tur. Sed non modo ibi sed et ali­bi invenitur.

Con­stat ex his partibus: 

• in
• ali­ud
• tem­pus
• dif­ferre

In prae­po­si­tio cum casu accusati­vo plerumque des­ig­nat vel indi­cat motum ex loco in ali­um locum, ut dicimus: in hor­tum imus. Item, in ali­ud tem­pus.

Tem­pus hic est qua­si locus, in quem rem move­mus. Et dif­ferre est fere movere. Ergo in ali­ud tem­pus dif­ferre plus minusve sig­ni­fi­cat rem movere et qua­si alio tem­pore ponere. Certe sic non dicen­dum est, sed sic in ali­ud tem­pus dif­ferre ali­is ver­bis pla­nius expli­cari potest.

Quo melius vel quo magis pateat ipsa sig­ni­fi­ca­tio et usus huius locu­tio­n­is, velim vobis praelegere ipsum locum in quem inci­di, dum Ciceronem lego. Pugillares meos quos amo pro­mam eosque ad pag­i­nam, in qua locum descrip­si, aperiemus—et soli­to pul­chrius scrip­si quo facil­ius legerem.

Hic Cicero allo­qui­tur Atticum, amicum suum, immo, famil­iarem suum, id est, opti­mum amicum. Loquitur de con­so­la­tione qua Atti­co for­t­asse opus sit, et negat se posse nunc ipsum eam Atti­co praestare eumque con­so­lari, sed se alio tem­pore id fac­turum esse. 

Audi­a­mus Cicero­nis verba:

Te, (Hoc est, te, Attice) “sus­pi­cor iis­dem rebus quibus me ipsum inter­dum grav­ius com­moveri, quarum con­so­la­tio et maior est et in ali­ud tem­pus differenda

Cic. De sen. 1

Id est nunc ipsum non vult hoc agere, sed in ali­ud tem­pus hoc differt.

Ecce eti­am ali­ud exem­plum habeo ex Cicerone sump­tum, sed non est ex eodem opere. Hoc est, ni fal­lor, ex opere quod scrip­sit de Natu­ra deo­rum. Praelegam: 

Omni­no dividunt nos­tri (sto­ici) totam istam de dis inmor­tal­ibus quaes­tionem in partes quat­tuor. Pri­mum docent esse deos, deinde quales sint tum mundum a dis admin­is­trari, postremo con­sulere eos rebus humanis.

CIc. De natu­ra deorum

Sto­ici de natu­ra deo­rum loqu­un­tur et hanc de natu­ra deo­rum quaes­tionem in quat­tuor partes dividunt. Id est: 

• esse deos
• quales sint
• mundum ab iis administrari
• eos con­sulere rebus humanis. 

Con­sulere cum casu dati­vo sig­ni­fi­cat fere curare. Sed pergam

Nos autem hoc ser­mone, quae pri­o­ra duo sunt, suma­mus; Ter­tium et quar­tum, quia maio­ra sunt, puto esse in ali­ud tem­pus differenda.

Cic. De natu­ra Deorum

Cicero igi­tur haec fere dic­it “Haec duo (ter­tium et quar­tum) nimis magna sunt, maio­ra sunt quam quae nunc tracten­tur: Cicero for­t­asse non habet spatium vel tem­pus ad ea nunc trac­tatan­da, sed alio loco et tem­pore id faci­et, qua re dic­it ea esse in ali­ud tem­pus dif­fer­en­da.

Itaque si forte quid hodie facere non potestis, id in ali­ud tem­pus, in ali­um diem dif­ferre potestis—quamquam plerumque, ut usu didi­ci, nego­tia prae­sen­tia sta­tim obire prae­s­tat quam ea in ali­ud tem­pus differre.